Μία από τις πιο γοητευτικές περιοχές της Θεσσαλονίκης στην περίοδο της μεγάλης αίγλης της, πέρασε μπροστά από τα μάτια των μαθητών του Κολλεγίου Ανατόλια κατά τη διάρκεια της προβολής του ντοκιμαντέρ “Η ιστορία της συνοικίας των Εξοχών, Θεσσαλονίκη (1885 – 1912)”.
Η μικρού μήκους ταινία τεκμηρίωσης ήταν μία παραγωγή της Πολιτιστικής Εταιρείας Επιχειρηματιών Βορείου Ελλάδος και βασίστηκε στο βιβλίο του καθηγητή Αρχιτεκτονικής Βασίλη Κολώνα «Η Θεσσαλονίκη εκτός των Τειχών. Εικονογραφία της Συνοικίας των Εξοχών (1885-1912)».
Ο Λέων Ναρ, υποδιευθυντής 2ου Λυκείου Κολλεγίου Ανατόλια, Κώστας Μπλιάτκας, Ιωάννα Τσιτσικλή, Διευθύντρια 2ου Λυκείου Κολλεγίου Ανατόλια
Ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Κώστας Μπλιάτκας, που είχε τη διεύθυνση παραγωγής του ντοκιμαντέρ, προλόγισε και παρουσίασε στους μαθητές του 2ου Λυκείου αυτήν την έξοχη και γοητευτική περιπλάνηση στο παρελθόν. Οι σπάνιες φωτογραφίες, τα τεκμήρια, τα σύγχρονα πλάνα, οι εναέριες λήψεις και η αφήγηση του συγγραφέα του βιβλίου ανέπλασαν την εικόνα και την ατμόσφαιρα της ιστορικής «Συνοικίας των Εξοχών», της ευρύτερης περιοχής της οδού Βασιλίσσης Όλγας – με τα περίφημα αρχοντικά, τις βίλλες και τους εντυπωσιακούς κήπους. Ταυτόχρονα, το ντοκιμαντέρ παρουσίασε τη μετάλλαξη της περιοχής και τις αλλοιώσεις που έφεραν ο χρόνος, οι συνθήκες και η ανθρώπινη παρέμβαση δείχνοντας τη σημερινή εικόνα της Β. Όλγας με τα εναπομείναντα ιστορικά κτίρια – άλλα αποκατεστημένα με σύγχρονες χρήσεις και άλλα εγκαταλελειμμένα – να ξεπροβάλλουν ανάμεσα στον πυκνό οικιστικό ιστό, τις πολυκατοικίες και τους πολυσύχναστους δρόμους.
Κάτοικοι της συνοικίας σε μια από τις ιδιωτικές αποβάθρες των παραθαλάσσιων επαύλεων. Ιδιωτικές Συλλογές Α. Παπατζήκας
Το θαλάσσιο μέτωπο στο ύψος της οδού Μπιζανίου στα 1915-1917. Διακρίνεται το κτίριο διαμερισμάτων του Π. Αρριγκόνι. Ιδιωτικές Συλλογές E. Φυσίκας
Το θαλάσσιο μέτωπο στο ύψος της οδού Μπιζανίου στα 1915-1917. Διακρίνεται το κτίριο διαμερισμάτων του Π. Αρριγκόνι. Ιδιωτικές Συλλογές E. ΦυσίκαςΣτη συνέχεια ο Κώστας Μπλιάτκας δέχθηκε ερωτήσεις από τους μαθητές και είχε μαζί τους μία πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση για την αρχιτεκτονική ταυτότητα της Θεσσαλονίκης στο παρόν, το παρελθόν και το μέλλον.
Το “Château mon Bonheur” από τον κήπο της οικίας χασάν Ασσίζ Καπαντζή την εποχή που στέγαζε τα εκπαιδευτήρια Αγλ. Σχινά
